Budzieszyn - miejscowość związana z kultem Matki Bożej, która wg. tradycji w XII w. zbudziła żołnierzy polskich, chroniąc ich przed napadem Jadźwingów. Budzieszyn związany jest z oddalonymi o 2 km. Mokobodami, gdzie w kościele parafialnym znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Budzieszyńskiej.

Wg. miejscowej tradycji w XII wieku obóz żołnierzy polskich został cudownie ocaonyi przez Matkę Boską przed napadem Jadźwingów. Zostali oni zbudzeni ze snu przez nadzwyczajny blask bijący od wizerunku Madonny z Dzieciątkiem Jezus. Od cudu obudzenia żołnierzy wywodzi się nazwa miejscowości. Najpierw nazywała się "Zbudzieszyn", póżniej Budziszyn i nastepnie Budzieszyn.

Pierwszy kościół w Budzieszynie powstał w 1450 r. Drewniany kościół pod wezwaniem Najświętszej Panny Maryi wybudował Michał Goliginowicz, właściciel dóbr wyszkowskich i mokobodzkich. Jego też staraniami w 1458 roku została erygowana parafia w Budzieszynie "Na większą chwałe Boga i zbawienie dusz ludzkich". W kościele umieszczono cudowny obraz Matki Bożej. Kościół obdarzył dochodami i oddał z parafią w zarząd księdzu Mikołajowi.

W 1646 r. biskup A. Gembicki przyłączył parafię Budzieszyn do parafii pw. Św. Jadwigi w Mokobodach. Kościół w Budzieszynie przetrwał do 24 października 1819 roku, kiedy to wydano dekret zezwalający na przeniesienie cudownego obrazu Matki Bożej Budzieszyńskiej do nowego, murowanego kościoła w Mokobodach. Kościół w Budzieszynie został rozebrany. Drewno zabrali mieszkańcy wsi Jarnice i odbudowali kościół za Liwcem, który istnieje do dnia dzisiejszego.
Przez 55 lat w Budzieszynie nie było żadnej świątyni. Za powstanie styczniowe, rząd carski piętnował Budzieszyn nie pozwalając odbudować kościoła. W 1870 r. zabrał także ziemię kościelną. Nie przeszkodziło to jednak wiernym przybywać do cudownego źródełka.
Kult związany z cudownym obrazem Matki Bożej nasilił się bardzo w czasie rozbiorów Polski, a szczególnie w czasie powstania listopadowego istyczniowego.
Dopiero kiedy wojedowa siedlecki Moskal Kalinskij przebywając w Budzieszynie odzyskał wzrok, używając wody z źródełka pomógł uzyskać zezwolenie rządu carskiego na wybudowanie w Budzieszynie murowanej kaplicy poświęconej Matce Możej. Kaplicę o wymiarach 7 x 6 x 5 metrów wyudował z własnych funduszy mieszcznin mokobodzki Jan Popowski. W kaplicy umieszczono wierną kopie obrazu Matki Bożej Budzieszyńskiej pędzla P. Lebruma. Wznowiono tam też nabożeństwa, które są odprawiane do dnia dzisiejszego.
Kaplica została rozebrana w 1986 roku i wybudowana w latach 1986-1987 na jej miejscu przez ks. Jana Urbana większa kaplica murowana z cegły klinkierowej i pokryta blachą miedzianą. W 1979 r., na terenie cmentarza grzebalnego, zbudowano z kamienia polnego, oryginalną drogę krzyżową.


Cudowne Źródełko

Jako wyraz wdzięczności okolicznych mieszkańców za ocalenie od zniszczeń faszystowskich, wybudowali oni grote z figurą Matki Bożej Budzieszyńskiej. Pracami kierował ks. Wiktor Sopyła, więzień obozów hitlerowskich. Dał w ten sposób dowód wdzięczności za przeżycie w obozie.
Do Budzieszyna przybywaja rzesze wiernych. Chorzy, szczególnie z problemami z wzrokiem,leczą się wodą z cudownego źródełka. Nieraz dokonuja się cuda uzdrowienia za przyczyną Bożą.

Do Mokobód, gdzie znajduje się cudowny obraz w ostatnią sobotę miesiąca z siedleckiej katedry przybywają nocne piesze pielgrzymki.

Obok cudownego źródełka, na miejscu ołtarza polowego wojsk polskich z czasów walk z Jaćwingami, ks. Jan Urban wybudowal ołtarz z kamienia. W ołtarzu umiescił kopię Cudownego Obrazu. W dolnej części znajduje się tablica umieszczona przez żołnierzy Armii Krajowej.upamiętniajaca walki partyzanckie w okolicy.
Przy drodze prowadzącej z Źródełka do Kościoła, znajdują siię stacje różańca fatimskiego, wykonane wg. pomysłu ks. Jana Urbana. Stacje rozpoczynają się od pięknej figurki Matki Bożej Fatimskiej.


Kościół parafialny pw. św. Jadwigi w Mokobodach

W kościele pw. św. Jadwigi w Mokobodach znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Budzieszyńskiej, przeniesiony z Budzieszyna na podstawie dekretu wydanego 24 października 1819 r
.
Budowę obecnego, murowanego, neoklasycystycznego kościoła w Mokobodach rozpoczął ks. Żebrowski w 1792 r. Fundatorem był Jan Onufry Ossoliński. Kościół został wybudowany wg. czterokrotnie pomięszonego projektu Jakuba Kubickiego. Projekt był wyróżniony w konkursie ogłoszonym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na świątynię - wotum za uchwalenie Konstytucji 3 maja. Ze względu na śmierc fundatora, budowe dokończono w 1819 r. Kościół został konsekrowany przez Bpa Marcelego Gutkowskiego w 1837 r.

Więcej informacji: archiwum.mokobody.pl/moko/budz/index.html